داروشناسی هومیوپاتی: اثرات درمانی و ویژگی‌های داروهای هومیوپاتی

در این مقاله می‌خواهیم درباره داروشناسی هومیوپاتی صحبت کنیم، یک روش درمانی جالب و متفاوت که از داروهایی با دوزهای بسیار کم برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌کند. این روش بر اصل “مشابه، مشابه را درمان می‌کند” استوار است؛ یعنی موادی که در فرد سالم علائم بیماری ایجاد می‌کنند، می‌توانند همان بیماری را در فرد بیمار درمان کنند. بیایید با هم به بررسی اثرات درمانی داروهای هومیوپاتی و ویژگی‌های شفابخش آن‌ها بپردازیم.

اثر درمانی داروهای هومیوپاتی

هومیوپاتی به ما می‌گوید که بیماری‌ها وقتی به وجود می‌آیند که از حالت طبیعی سلامتی دور شویم. شفا یعنی بازگشت به حالت سلامتی. داروهای هومیوپاتی این کار را با ایجاد تغییر در احساسات و رفتار بیمار انجام می‌دهند. برخلاف طب کلاسیک که بیشتر به تغییرات فیزیکی توجه دارد، هومیوپاتی بیشتر به تغییرات احساسی و رفتاری می‌پردازد. هانمن، بنیان‌گذار هومیوپاتی، معتقد بود که داروها به دلیل توانایی‌شان در ایجاد این تغییرات، دارو نامیده می‌شوند.

نیروی شفابخش داروهای هومیوپاتی

درک نیروی شفابخش داروهای هومیوپاتی تنها زمانی ممکن است که آن‌ها را روی افراد سالم امتحان کنیم. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که داروها چگونه می‌توانند تغییرات درونی و بیرونی در افراد سالم ایجاد کنند. شاید برای خیلی‌ها سخت باشد که بفهمند نیرویی که در داروها نهفته است، چگونه کار می‌کند، اما مثل نیروی جاذبه که با وجود ناشناخته بودن ماهیتش، تاثیرات آن را می‌دانیم، نیروی شفابخش داروهای هومیوپاتی هم با مشاهده تغییرات در افراد سالم قابل اندازه‌گیری است.

آمادگی بدن در برابر داروی مصنوعی

جالب است بدانید که بدن ما به داروهای هومیوپاتی نسبت به عوامل طبیعی واکنش بیشتری نشان می‌دهد، چون دوز داروها را می‌توانیم کنترل کنیم. داروهای هومیوپاتی می‌توانند در هر زمان و هر حالت، فرد را تحت تاثیر قرار دهند و نشانه‌های خاصی ایجاد کنند. این در حالی است که عوامل بیماری‌زای طبیعی به حساسیت و استعداد فرد بستگی دارند. تاثیر داروهای هومیوپاتی بر بدن نامشروط است، یعنی هر زمانی که مصرف شوند، اثر می‌کنند، اما تاثیر بیماری‌های طبیعی وابسته به شرایط خاصی است.

تاثیر نیروی عوامل بیماری‌زای طبیعی در مقابل داروهای هومیوپاتی

تا حالا فکر کرده‌اید چرا بدن ما به داروهای هومیوپاتی بیشتر واکنش نشان می‌دهد؟ بر اساس تجربیات، بدن به نیروی بیماری‌زای داروهای هومیوپاتی حساس‌تر از بیماری‌های طبیعی است. داروهای هومیوپاتی می‌توانند به صورت قطعی و بدون وابستگی به شرایط خاص، نشانه‌های بیماری را درمان کنند، در حالی که عوامل بیماری‌زای طبیعی مشروط و وابسته به حساسیت فرد هستند..

شرط همانندی دو بیماری، مهمتر از شرط نیرومند بودن است

برای اینکه یک داروی هومیوپاتی بتواند بیماری را درمان کند، باید بیشترین شباهت را به بیماری طبیعی داشته باشد. این شباهت باعث می‌شود که بدن بیماری مصنوعی را به عنوان بیماری طبیعی تشخیص دهد و به درمان آن بپردازد. این فرایند منجر به خاموش شدن و نابودی بیماری طبیعی می‌شود. درمان‌های آلوپاتیک به دلیل عدم ایجاد بیماری همانند با بیماری اولیه نمی‌توانند این کار را انجام دهند.

هرداروی تواندهی شده روی احساس‌های انسان موثر است

خالق نیروهای شفابخش طوری برنامه‌ریزی کرده که هر بیماری خودش را از راه نشانه‌های ذهنی و احساسی نشان دهد. داروهای تواندهی شده هومیوپاتی که می‌توانند در فرد سالم اثرات ذهنی و احساسی ایجاد کنند، به روش ویژه خود باعث شفا می‌شوند. این داروها با تاثیر بر احساسات و رفتار فرد بیمار، به بازگشت به حالت سلامتی کمک می‌کنند.

گوناگونی کنش‌های دارویی: کنش اولیه و کنش ثانویه

درک اثرات دارویی بر ارگانیسم زنده نیازمند توجه به دو نوع کنش است: کنش اولیه و کنش ثانویه.

کنش اولیه:

هر دارو یا نیرویی که بر ارگانیسم زنده تأثیر بگذارد، می‌تواند به طور کوتاه‌مدت یا بلندمدت داینامیس (نیروی حیاتی) را تغییر دهد و سلامتی را دگرگون کند. این تغییرات را کنش اولیه می‌گویند. کنش اولیه نتیجه تعامل نیروی دارویی و مقاومت داینامیس است، اما غالباً نیروی دارویی برتری دارد. هانمن، بنیان‌گذار هومیوپاتی، معتقد بود که درک کنش اولیه برای فهم بهتر مکانیسم عملکرد داروهای هومیوپاتی ضروری است.

کنش ثانویه:

نیروی حیاتی ارگانیسم تلاش می‌کند اثر نیروی دارویی را کاهش دهد و خود را به حالت طبیعی بازگرداند. این تلاش خودکار را کنش ثانویه یا کنش متقابل می‌نامند. در واقع، کنش ثانویه تلاشی است برای بازگشت به تعادل قبلی که به صورت خودکار و غریزی صورت می‌گیرد.

دو گونه کنش ثانویه:

1. کنش ثانویه متقابل: اگر پاسخ نیروی حیاتی در جهت مخالف اثر کنش اولیه باشد و چنین پاسخ متضادی در طبیعت موجود باشد، به آن کنش ثانویه متقابل می‌گویند. برای مثال، اگر دارویی باعث یبوست شود، پاسخ متقابل بدن می‌تواند ایجاد اسهال باشد. نمونه‌های دیگر شامل احساس گرما پس از ورزش و سپس احساس سرما، یا خواب‌آلودگی پس از مصرف قهوه و سپس احساس خواب‌آلودگی بیشتر در روز بعد است.
2. کنش ثانویه درمانگر: در مواردی که پاسخ متضاد در طبیعت وجود نداشته باشد، نیروی حیاتی با دفاع از خود، کنش اولیه را دگرگون، خاموش یا نابود می‌کند و به حالت اولیه بازمی‌گردد. برای مثال، اگر دست در آب گرم قرار گیرد، ابتدا گرم‌تر می‌شود (کنش اولیه) و پس از خارج کردن دست، احساس سرما می‌کند (کنش ثانویه).

کنش‌های داروهای هومیوپاتی:

در هومیوپاتی، دوز کمی از داروهای هومیوپاتی در افراد سالم کنش ثانویه قابل توجهی ایجاد نمی‌کند. دلیل این موضوع کیفیت خاص کنش اولیه داروهای هومیوپاتی است. هانمن معتقد بود که داروهای هومیوپاتی به دلیل دوز اندکشان باعث ایجاد کنش ثانویه متضاد نمی‌شوند یا اگر ایجاد کنند، این کنش خفیف است.

مکانیسم عملکرد داروهای مقابله‌ای یا تسکینی:

در آنتی پاتی، داروها برای از بین بردن درد به کار می‌روند، اما پس از اتمام اثر دارو، پاسخ داینامیس شدیدتر خواهد بود. در هومیوپاتی، به دلیل استفاده از اصل همانندی و دوز اندک، پاسخ داینامیس به نابودی کامل بیماری منجر می‌شود.

اثبات اثر داروهای هومیوپاتی:

برای اثبات اثر داروهای هومیوپاتی باید این داروها بر افراد سالم آزموده شوند. این کار به دلیل امکان تمایز اثرات دارویی از علائم بیماری طبیعی است. آزمایشات روی افراد سالم، تغییرات بیمارگونه‌ی ناشی از دارو را مشخص می‌کند و خواص درمانی داروها را روشن می‌سازد.

تفاوت کنش متناوب و کنش ثانویه:

نشانه‌های ایجاد شده توسط دارو ممکن است متضاد باشند، اما این نشانه‌ها ادامه اثر دارو (کنش اولیه) هستند و نباید آن‌ها را کنش ثانویه حقیقی قلمداد نمود.پزشکان باید از کنش‌های دارویی آگاه باشند تا بتوانند داروهای مناسب را بر اساس تغییرات پاتولوژیک ایجاد شده در فرد انتخاب کنند. در هومیوپاتی، شناخت دقیق و اثبات اثر داروها بر اساس تغییرات ایجاد شده در افراد سالم، برای تجویز داروی مناسب ضروری است.

عناصر دارویی: شیوه ایجاد یک متریامدیکای حقیقی

ایجاد متریامدیکای حقیقی

زمانی که داروی ساده‌ای بر روی یک فرد سالم آزموده می‌شود، مجموعه‌ای از نشانه‌ها که در فرد ظاهر می‌شود با دقت و اطمینان ثبت می‌گردد. این مجموعه که بیانگر بیماری مصنوعی ناشی از آن داروی خاص است، کتابی را به دست می‌دهد که به عنوان متریامدیکای حقیقی شناخته می‌شود. این کتاب مجموعه‌ای معتبر، ناب و قابل اعتماد از اثرات یک ماده دارویی ساده بر روی افراد است و به این ترتیب فارماکوپه طبیعی پدید می‌آید.

متریامدیکای حقیقی چیست

متریامدیکای حقیقی (True Materia Medica) یک اصطلاح در پزشکی هومیوپاتی است که به مجموعه‌ای جامع و دقیق از علائم و نشانه‌های ناشی از یک داروی خاص اشاره دارد که از طریق آزمایش‌های منظم و علمی روی افراد سالم به دست آمده‌اند. این مجموعه علائم به صورت دقیق ثبت شده و به عنوان یک مرجع معتبر برای شناسایی و درمان بیماری‌ها در هومیوپاتی استفاده می‌شود.

ویژگی‌های متریامدیکای حقیقی:

1. آزمون روی افراد سالم: متریامدیکای حقیقی از طریق آزمون داروها روی افراد سالم به دست می‌آید. این آزمون‌ها به شناسایی علائم و نشانه‌هایی که داروی خاص ایجاد می‌کند، کمک می‌کند.
2. ثبت دقیق علائم: تمامی علائم و نشانه‌هایی که در طی آزمون‌های دارویی بروز می‌کنند، با دقت و جزئیات کامل ثبت می‌شوند تا یک منبع قابل اعتماد برای پزشکان هومیوپات فراهم شود.
3. انطباق با بیماری‌ها: علائمی که در متریامدیکای حقیقی ثبت شده‌اند، به پزشکان هومیوپات کمک می‌کنند تا این علائم را با نشانه‌های بیماری‌ها تطبیق دهند و داروی مناسبی برای درمان انتخاب کنند.
4. معتبر و قابل اعتماد: متریامدیکای حقیقی بر اساس آزمایش‌های علمی و دقیق تهیه شده و به عنوان یک مرجع معتبر در درمان هومیوپاتی شناخته می‌شود.

اهمیت متریامدیکای حقیقی

این مجموعه نشانه‌ها قرار است در آینده با نشانه‌های بیماری انطباق داده شوند و به این ترتیب بیماری‌ها درمان گردند. ارزش متریامدیکا در این است که با استفاده از آن می‌توانیم به درمانی ویژه، سریع، مطمئن و دائمی دست یابیم.

چالش‌ها و دقت در متریامدیکا

اخیراً افرادی مامور شده‌اند تا با انجام اثبات‌های دارویی ناقص و مبهم، اطمینان متریامدیکا را کاهش دهند. این اقدامات زیان‌باری به ویژه برای هومیوپات‌ها که به متریامدیکا اعتماد کرده‌اند، خواهد داشت. حدس و گمان در متریامدیکا جایی ندارد و باید از هرگونه حدس و گمان، ادعاهای بی‌اساس و داده‌های دروغین به دور باشد. نشانه‌ها باید زبان ناب طبیعت باشند که با دقت و امانت‌داری گفته شده‌اند.

لزوم پربار ساختن متریامدیکا

تعداد داروهایی که اثبات شده‌اند باید زیاد باشد تا برای همه بیماری‌های طبیعی بتوان بیماری مصنوعی دارویی در دست داشت. با این وجود و با تعداد زیاد داروهای هومیوپاتی، تعداد کمی از بیماری‌های طبیعی هنوز به داروی مورد نیازشان دست نیافته‌اند. با این حال، این تعداد داروهای شناخته شده نسبت به داروهای آلوپاتی با اطمینان بیشتری قادرند سلامتی را به سادگی، ملایمت و با اطمینان و به صورت دائمی به فرد بازگردانند. در حالی که داروهای آلوپاتیک، بیماری مزمن را وخیم‌تر و روند بیماری حاد را کندتر می‌کنند و در بیشتر موارد اصل حیاتی را به خطر می‌اندازند.

تاریخچه و تجربه هانمن

در آغاز (حدود 40 سال)، من تنها کسی بودم که در زمینه اثبات اثر داروها و به دست آوردن قدرت ناب داروها، روی خود کار کردم و بعد روی تعدادی از افراد جوان (دانشجویانم) و همه مشاهدات را ثبت کردیم. سپس دیگران هم کارهای ارزشمندی را در این زمینه ارائه نمودند. اگر روزی تعداد این اثبات‌های دارویی با چنین اطمینانی زیاد گردد، به جرأت می‌توان ادعا کرد که هنر شفابخشی هومیوپاتی در حد دقت علوم ریاضی خواهد بود.

منابع دارویی

عوامل درمانگر در طبیعت بی‌شمارند و این رخدادها به اندازه‌ای روشن است که به افراد باهوش، راه شفا دادن را نشان می‌دهد. با استفاده از این داروهای هومیوپاتی می‌توان به درمان همنوعان دردمند خود پرداخت. طبیعت به اندازه کافی عوامل درمان‌بخش هومیوپاتیک را در اختیار ما قرار داده است و از این راه بسیاری از بیماری‌ها به گونه‌ای باورنکردنی درمان می‌شوند. این داروها پس از آنکه اثر درمانی خود را ایجاد نمودند، خود به خود از بین می‌روند و مغلوب نیروی حیاتی می‌گردند. پزشک با رقیق‌سازی و تکان‌های شدید، این عوامل بیماری‌زای مصنوعی را توانمند می‌سازد و بدون محدودیت، باوجود کاهش دوز، وضعیت مشابه و اندکی نیرومندتر را ایجاد می‌کنند و به این ترتیب درمان ریشه‌ای را سبب می‌شوند. بر خلاف درمان‌های دیگر که با سرکوب عامل بیماری‌زا مشکلات بیشتری را برای فرد بوجود می‌آورند، درمان هومیوپاتی سریع، پایدار و همه‌جانبه خواهد بود.

فعالیت مواد دارویی:

موادی که از قلمرو گیاهی و جانوری هستند، حتی به صورت خام از نظر نیروی دارویی بسیار فعال‌اند. همه مواد خام گیاهی و یا جانوری کم و بیش دارای جوهر دارویی هستند و هر یک به روش ویژه خود بر فرد و سلامتی او اثر می‌گذارند. بسیاری از گیاهان و جانوران در بیشتر کشورهای پیشرفته دنیا به عنوان غذا مورد استفاده قرار می‌گیرند ولی هر کدام در حالت خام، به میزانی دارای خواص دارویی هستند. با این حال، در اثر پخت و آماده‌سازی خانگی، آن خواص کاهش می‌یابد.

سخن پایانی

در این مقاله، به بررسی اصول و تاثیرات داروشناسی هومیوپاتی پرداخته شده است. هومیوپاتی یک روش درمانی است که با استفاده از داروهایی با دوزهای بسیار کم، بر اساس اصل “مشابه، مشابه را درمان می‌کند” عمل می‌کند. این اصل بیان می‌کند که موادی که در فرد سالم علائم بیماری ایجاد می‌کنند، می‌توانند همان بیماری را در فرد بیمار درمان کنند.

هومیوپاتی تاکید دارد که بیماری‌ها نتیجه از دست رفتن تعادل طبیعی سلامتی هستند و هدف داروهای هومیوپاتی بازگرداندن این تعادل است. این داروها نه تنها تغییرات فیزیکی بلکه تغییرات احساسی و رفتاری را نیز هدف قرار می‌دهند. به گفته هانمن، بنیان‌گذار هومیوپاتی، نیروی شفابخش داروهای هومیوپاتی با ایجاد تغییرات در افراد سالم قابل مشاهده است.

نکته قابل توجه دیگر در هومیوپاتی این است که بدن به داروهای هومیوپاتی حساس‌تر از عوامل طبیعی واکنش نشان می‌دهد، زیرا دوز این داروها کنترل‌شده است. برخلاف عوامل بیماری‌زای طبیعی که اثراتشان وابسته به شرایط خاصی است، داروهای هومیوپاتی تاثیرات نامشروطی دارند.

برای اثبات اثر داروهای هومیوپاتی، باید آن‌ها را بر افراد سالم آزمایش کرد. این کار نشان می‌دهد که چگونه داروها می‌توانند نشانه‌های بیماری را درمان کنند. هومیوپاتی همچنین بر این نکته تاکید دارد که داروهای هومیوپاتی باید بیشترین شباهت را به بیماری طبیعی داشته باشند تا بدن آن‌ها را به عنوان بیماری طبیعی تشخیص داده و به درمان بپردازد.

داروهای هومیوپاتی توانایی ایجاد تغییرات ذهنی و احساسی را دارند و به این ترتیب به بازگشت به حالت سلامتی کمک می‌کنند. درک اثرات دارویی نیازمند توجه به دو نوع کنش است: کنش اولیه و کنش ثانویه. کنش اولیه نتیجه تعامل نیروی دارویی و مقاومت داینامیس است، در حالی که کنش ثانویه تلاشی برای بازگشت به تعادل قبلی است.

برای ایجاد یک متریامدیکای حقیقی، داروهای ساده بر روی افراد سالم آزمایش شده و نتایج با دقت ثبت می‌شوند. این مجموعه به عنوان یک مرجع معتبر برای شناسایی و درمان بیماری‌ها در هومیوپاتی استفاده می‌شود. متریامدیکا کمک می‌کند تا علائم بیماری‌ها با نشانه‌های دارویی تطبیق داده شوند و داروی مناسبی برای درمان انتخاب شود.

در پایان، باید گفت که مواد دارویی خام از قلمرو گیاهی و جانوری دارای نیروی دارویی هستند و هر یک به روش خود بر سلامتی فرد اثر می‌گذارند. داروهای هومیوپاتی، با استفاده از اصل همانندی و دوز اندک، توانایی درمان بیماری‌ها را دارند و به این ترتیب درمانی سریع، پایدار و همه‌جانبه فراهم می‌آورند.