بایورزونانس و پزشکی فرامولکولی

در این مقاله می خوانید …

در مقاله بایورزونانس و پزشکی فرامولکولی به اساس پزشکی فرامولکولی که بکارگیری نیروهای بین مولکولی و اطلاعات درمانی بارگذاری شده روی نیروهای بین مولکولی است، می‌پردازیم. این نیروها نقش قابل توجهی در ساختار و عملکرد مولکول‌های کلیدی همچون پروتئین‌ها با نقش آنزیمی در واکنش‌های بیولوژیک دارند.

عوامل فیزیکی موثر بر نیروهای بین مولکولی

مطالعات علمی نشان می‌دهد این نیروهای بین مولکولی تحت تاثیر چندین عامل فیزیکی قرار می‌گیرند که عبارتند از:

• دما
• میزان pH
• وجود برخی نیروهای یونی
• امواج یا سیگنال‌های الکترومغناطیس

تاثیر میدان‌های الکترومغناطیس بر ساختار مولکول‌ها

همان‌گونه که در شیمی فرامولکولی به اثبات رسیده است، ساختار مولکول‌های درشت تحت تاثیر همین نیروهای بین مولکولی و به‌ویژه میدان‌های الکترومغناطیس می‌توانند ساخته شوند. کارایی و یا عملکرد این مولکول‌ها تحت تاثیر ساختار مولکولی آن‌ها است.

ساده‌ترین واکنش‌هایی که می‌تواند این حقیقت علمی را نشان دهد، واکنش درشت مولکول‌ها بر سطح سلولی است. این واکنش‌ها لازم است همچون کلید برای قفل زنجیره‌ای از اتفاقات بیولوژیک تنها برپایه ساختار مولکول‌های اثر کننده و گیرنده بی‌افتد.

تولید میدان‌های الکترومغناطیس توسط مولکول‌ها

پر واضح است که ساختارهای مولکول‌های تاثیرگذار بر فرایندهای بیولوژیک قادرند میدان‌های الکترومغناطیس خاصی را تولید کنند. سیگنال‌های صادره از این میدان‌ها می‌توانند مولکول گیرنده را به درستی تحت تاثیر قرار دهند.

بنابراین به زبان بسیار ساده می‌توان گفت که میدان‌های الکترومغناطیس ارتباط بسیار نزدیکی با ساختار و عملکرد مولکول‌های فعال از نظر بیولوژیک دارند. به این ترتیب، بکارگیری فن‌آوری بایورزونانس نقش مهمی در پزشکی فرامولکولی بازی می‌کند.

نقش بایورزونانس در پزشکی فرامولکولی

پزشکی فرامولکولی در مورد فراتر از مولکول یعنی در مورد ساختار فیزیکی مولکول (نیروهای بین مولکولی) می‌پردازد. تکنولوژی بایورزونانس اساسا به اطلاعات درمانی یا دارویی که دقیقا روی همین نیروها بارگذاری شده است، می‌پردازد که به سبب آن می‌تواند در دو زمینه تشخیص و درمان نقش بسزایی داشته باشد.

همان‌گونه که قبلاً در زمینه پزشکی فرامولکولی صحبت شده است، این شیوه از درمان از تلفیق سه شیوه طب رایج، هومیوپاتی و طب سنتی بوجود آمده است.

تعامل مؤثر بین بایورزونانس و هومیوپاتی در تشخیص و درمان بیماری‌ها

اطلاعات تشخیصی این فن‌آوری، مکمل بی‌نظیری برای یافته‌های بدست آمده از طب رایج است و از سوی دیگر امکانات تشخیصی بایورزونانس یافته‌های کم نظیری را درباره شیوه تشخیص و درمان در هومیوپاتی در اختیار ما قرار می‌دهد.

شاید بتوان کمکی که فن آوری بایورزونانس به هومیوپات ها برای عملکرد بهتر کرده است را به صورت زیر خلاصه نمود:

• کشف مرکز ثقل پاتولوژی بیمار
• تشخیص موانع درمان
• تشخیص قدرت سیستم دفاعی در تعامل با عامل بیماری زا
• بررسی واکنش های ایمونولوژیک بدن
• تشخیص عوامل بیماری زا خصوصاً ویروس‌ها که نقش زیادی در بیماری‌های اتوایمیون، بیماری‌ها مزمن و ناشناخته دارند.
• تشخیص انواع استرس‌های شیمیایی، فیزیکی، بایوفیزیکی و بایولوژیک و سایکولوژیک و… بر روی سیستم دفاعی.
• بررسی کمبود عناصر ضروری برای حفظ حیات و عملکرد صحیح نیروی حیاتی
• تشخیص بهترین داروی هومیوپاتی و تعیین مقدار و توان آن متناسب با قدرت و ضعف سیستم دفاعی بیمار.
• بررسی میزان اثر بخشی درمان‌های صورت گرفته برروی بیمار و تایید ارتقاء قدرت دفاعی
• تشخیص بهترین سیگنال‌های درمانگر و تهیه داروهای فرامولکولی از آن‌ها

داروهای فرامولکولی و بایورزونانس

همانگونه که می‌دانید داروهای فرامولکولی ابزار درمانی در پزشکی فرامولکولی هستند.  بیش از 60 درصد داروهای فرامولکولی منشاء هومیوپاتیک دارند. تاکنون بیش از 3000 نوع داروی هومیوپاتی شناخته شده است که نزدیک به 70 درصد آن‌ها از عصاره گیاهانند و مابقی آن‌ها عمدتاً از کانی‌ها و مواد معدنی گرفته می‌شوند.

مابقی داروهای فرامولکولی منشاء بایورزونانس دارند و همان‌گونه که قبلاً به آن اشاره شده است در درمان بایورزونانس برونزاد (اگزوژن) از سیگنال‌های از پیش تعیین شده استفاده می‌شود. هر سیگنال به تنهایی و یا بصورت گروهی انتخاب شده حکم یک داروی هومیوپاتی را دارند که توان و دور آن قابل کنترل است و به عبارت دیگر با اضافه کردن داروهای القاء شده توسط بایورزونانس گنجینه داروهای فرامولکولی بسیار فراتر از داروهای هومیوپاتی رفته است.

نکته قابل توجه آنکه با استفاده از این فن آوری قادریم در مدت زمان کوتاهی اثر بخشی آن‌ها بر روی هر درمانجو را پیش از تجویز بطور اختصاصی راستی آزمایی و تایید کنیم و پس از تشخیص و تایید اثر بخشی همچون داروهای هومیوپاتی این اطلاعات دارویی بصورت بایوفیزیکال به مولکول‌های آب و یا گرانول‌هایی از جنس ساکاروز-لاکتوز القاء می‌شود.

بایورزونانس در خدمت پزشکی فرامولکولی

معرفی نوآوری در بایورزونانس

بسیار خرسندم که یکی از ابداعات خود را در زمینه بایورزونانس با شما خواننده گرامی سهیم شوم. تجربه بیش از 10 سال آموزش هومیوپاتی و امکان پژوهش برروی دستگاه بایکام که از تکنولوژی کشور آلمان یکی از قطب‌های صنعتی بهره می‌برد. با حمایت مرکز تحقیقات فن آوری سلول‌های بنیادی و از سوی دیگر آشنایی با تکنولوژی بایورزونانس خاص کشور روسیه از طریق مرکز تحقیقات بایورزونانس و سلامت مجازی دانشگاه امیرکبیر، انگیزه خوبی برای تحقیق در جهت تلفیق توانمندی‌های این دو غول صنعت بایورزونانس را در من ایجاد نمود.

پژوهش و نتایج آن

پس از 5 سال پژوهش و راستی آزمایی این دو فن آوری و انجام پروژه تحقیقاتی انتقال سیگنال‌های مربوط به آمپی‌سیلین به مولکول‌های آب برای اولین بار در دنیا و اثربخشی مولکول‌های آب القایی به عنوان آنتی بیوتیک بیش از پیش شوق و ذوق کار برروی این دو تکنولوژی و ابداع روش تلفیقی جدید در نویسنده ایجاد شد..

روش جدید تلفیقی

در این روش جدید علاوه بر استفاده از بانک اطلاعاتی سیگنال‌های بدست آمده در طول بیش از 40 سال پژوهش برروی فن آوری بایورزونانس چه در تشخیص و چه در درمان بیماری‌ها با وارد ساختن ابزاری تحت عنوان حسگر زیستی دیگر مشکلات و ممنوعیت‌های مربوط به روش های بایورزونانس به ویژه VRT وجود ندارد.

فرایند تشخیص در روش جدید

در فصول قبل به این نکته اشاره شد که در طی فرایند تشخیص لازم است سیگنال مربوط به وجود عامل بیماری زا برای نمونه ویروس و یا یک پاتولوژی خاص وارد بدن بیمار شود و پیدایش پدیده هم آوایی یا رزونانس در درون بدن بیمار بررسی می‌شود به گونه‌ای که دو موج هم فرکانس می‌توانند یکدیگر را تشدید کنند و دامنه آن‌ها افزایش می یابد و با تغییر پارامترهای جریان‌های الکترومغناطیس می‌توانند از حضور پدیده رزونانس مطلع شوند.

بنابراین اگر بیماری مشکوک به ابتلاء به بیماری هپاتیت است با ارسال سیگنال‌های مربوط به ویروس هپاتیت و پیدایش پدیده هم آوایی می‌توانند حضور ویروس در بدن فرد را تایید کنند. البته اینگونه بررسی تعامل سیگنال‌های هم فرکانس در درون بدن محدودیت‌های خاص خود را دارد که در روش VRT به آن اشاره شده است.

جمع‌آوری سیگنال‌های بدن بیمار

این درحالی است که در روش جدید از یک سو سیگنال‌های بدن بیمار توسط یک گیرنده مسلح به مگنت با میدان‌مغناطیسی مشخص جمع آوری شده و پس از تقویت به عنوان منبع تولید سیگنال در نظر گرفته شده به سطح یک الکترود برنجی هدایت می‌شود و از سوی دیگر سیگنال‌های موجود در بانک اطلاعات دستگاه بایورزونانس پس از تقویت به حسگر زیستی هدایت می‌شود که در مقابل الکترود برنجی در مواجهه با امواج بدن بیمار در فضایی خارج بدن بیمار قرار می‌گیرد و وجود و یا عدم وجود رزونانس مورد بررسی قرار می‌گیرد. 

در واقع استفاده از حسگر زیستی یا بایوتنسور که بطور اولیه توسط شرکت رگومد استفاده شد امکان بی‌نظیری را برای تشخیص بدون محدودیت و ممنوعیت‌های روش‌های قبلی ایجاد می‌کند.بنابراین بدون هیچگونه نگرانی از ممنوعیت‌های تست‌های بایورزونانس می‌توانیم از این روش برای همه بیماران استفاده کنیم. در واقع چیزی شبیه گوشی پزشکی برای معاینه بیماران بصورت بایوفیزیکی بکار گرفته می‌شود.

مزایای روش جدید

یکی دیگر از مزایای این روش ابداعی آن است که می‌توانیم عوامل غیر زنده به صورت داخل لوله (In Vitro) را بجای بیمار بگذاریم و سیگنال‌های آن را ذخیره کرده و به مدار مربوطه هدایت کنیم تا بتوانیم اقدامات تشخیصی را با دقت بالا به انجام برسانیم.

شرح کاربردی اقدامات تشخیصی

استفاده از فن آوری بایورزونانس در پزشکی فرامولکولی بصورت یک پروتکل مشخص صورت می‌گیرد تا با کمترین خطای ممکن به نتیجه مطلوب برسیم.

1-یافتن مرکز ثقل پاتولوژی بیمار در بافت‌های مزانشیمی که به آن اصطلاحاً  بلاک انرژی گفته می‌شود.

2-تشخیص موانع درمان شامل: بررسی وجود و شدت استرس‌های روحی روانی، امواج الکترومغناطیس، میدان‌های مغناطیسی زمین، امواج رادیواکتیو، فلزات سنگین و …

3- بررسی کمبودهای بدن شامل: کمبود املاح، ویتامین ها، کوآنزیم ها، آنزیم ها.

4- بررسی آناتومیک اعضا و اندام‌های اصلی همچون قلب، ریه، کلیه ها، کبد و …

5- بررسی وجود و شدت واکنش‌های سیستم ایمنی در صورت شک به وجود عواملی بیماری زا همچون: باکتری‌ها، قارچ‌ها، تک یاخته‌ها، انگل‌ها و ویروس‌ها.

6- درصورت تشخیص میکروارگانیسم پاتوژن، مرحله بعدی تشخیص ارگان و یا عضو درگیر توسط آن پاتوژن.

7-بررسی رزونانس سیگنال‌های از پیش تعیین شده برای درمان تک تک شکایت‌های بیمار که در پس از تایید قرار است در ترکیب نهایی داروی فرامولکولی استفاده شود. در همین مرحله است که بهترین داروهای هومیوپاتی که با بدن بیمار سازگار است تشخیص داده می شود تا در پایان اقدامات تشخیص از آن برای تهیه داروهای فرامولکولی استفاده شود.

نتیجه گیری

بایورزونانس، به عنوان یک فناوری تشخیصی پیشرفته، نقش مهمی در پزشکی فرامولکولی ایفا می‌کند. این فناوری قادر است اطلاعات تشخیصی حیاتی را در اختیار هومیوپات‌ها قرار دهد و از طریق آنها بهبودهای موثر در تشخیص و درمان بیماری‌ها را فراهم آورد. با تلفیق قدرت هومیوپاتی با ابزارهای تشخیصی مدرن مانند بایورزونانس، می‌توانیم به دنبال رویکردهای جدید و بهبود یافته در درمان بیماری‌ها بگردیم.در نتیجه، همکاری بین بایورزونانس و هومیوپاتی به عنوان یک رویکرد هماهنگ، می‌تواند بهبودی معناداری در درمان بیماران داشته باشد.