مایزم چیست؟ [بررسی سه مایزم مزمن سیفلیس، سایکوزیس و سورا]

آنچه در این مقاله می خوانید….

مایزم چیست؟ بیماری‌های مایزمی یکی از پیچیده‌ترین و چالش‌برانگیزترین مسائل در حوزه پزشکی به‌شمار می‌آیند، به‌ویژه زمانی که این بیماری‌ها ریشه در مایزم‌های درونی دارند. در این مقاله به بررسی سه مایزم مزمن سیفلیس، سایکوزیس و سورا، پرداخته شده است که هر دو بدون درمان مناسب تا پایان عمر بیمار با او همراه خواهند بود. علاوه بر این، مایزم سورا به‌عنوان گسترده‌ترین و مهم‌ترین مایزم در این زمینه معرفی می‌شود که منشاء بسیاری از بیماری‌های مزمن است. از دیدگاه هانمن، این مایزم‌ها نه‌ تنها بر وضعیت سلامت افراد تأثیر می‌گذارند، بلکه در صورت عدم درمان مناسب، نسل‌های آینده را نیز درگیر خواهند کرد.

مقاله با تمرکز بر اهمیت تشخیص درست مایزم‌ها و انتخاب روش‌های درمانی اصولی، به این نتیجه می‌رسد که رویکرد جامع و ریشه‌ای در درمان این بیماری‌ها می‌تواند تأثیرات عمیق و پایداری بر سلامت بیماران و حتی جامعه داشته باشد.

سیفلیس و سایکوزیس دو بیماری مزمن مایزمی

تا آن زمان تنها مایزم سیفلیس به خوبی شناخته شده بود و فقط با مرگ بیمار از بین می‌رفت. مایزم بعدی سایکوزیس یا بیماری دانه انجیری است که آن هم بدون درمان تا مرگ بیمار با او همراه است.

اشاره‌یِ هانمن (بنیان گذار طب هومیوپاتی) به مایزم حاصل از دو بیماری مقاربتی سیفلیس و سوزاک است.

بیماری مزمن سورا

مایزمی که از دو مایزم دیگر گسترده‌تر و مهم‌تر است مایزم مزمن سورا است.

نشانه‌های موضعی مایزم‌ها:

1. مایزم سیفلیس: شانکر آمیزشی بر روی آلت تناسلی
2. مایزم سایکوز: توده گل کلمی (درنزدیک اندام تناسلی)
3. مایزم سورا: بثورات بسیار خارش دار، با بوی ویژه، و گاهی چند وزیکول ساده.   

باید گفت که مایزم سورا عامل زمینه‌ای حقیقی و ایجاد کننده کم و بیش همه بیماری‌های بی‌شماری است که عامل آن‌ها سیفلیس وسایکوزیس نیستند.

این بیماری‌ها شامل: ضعف اعصاب، هیستری، خود بیمارانگاری، سرخوشی، مالیخولیا، خرفتی، دیوانگی، صرع، همه انواع تشنج، نرمی استخوان،کجی ستون مهره، سرطان، نقرس، آمنوره، خونریزی از معده، بینی، ریه ها و مثانه، آسم، عفونت ریه، ناتوانی جنسی، نازایی،  سردرد میگرنی، آب مروارید، سنگ کلیه، فلجی و هرگونه درد و…

همه موارد بالا در کتاب‌های آسیب شناسی با نام بیماری های گوناگون نام گذاری شده‌اند حال آن که خاستگاه آن‌ها یکی است.

با وجود نقدی که هانمن بر روش نامگذاری بیماری‌ها در طب کلاسیک وارد می‌سازد، روش خود او دسته بندی بیماری‌ها براساس مایزم زمینه‌ای است.

هانمن می گوید: 12 سال طول کشید تا پی ببرم که عامل زمینه‌ای مزمن در وجود افراد است که عامل بیماری‌های بسیاری است. تا پیش از این به دانشجویان می‌گفتم که به نشانه‌های بیماری در فرد در همان لحظه توجه و آن را به عنوان یک بیماری جداگانه درمان نمایند ولی بعد متوجه شدم که در مواردی بیماری بازگشت می‌کند. تا این که به مایزم‌ها پی بردم و در کتاب بیماری‌های مزمن داروهایی را برای آن ارائه و معرفی کردم به گونه‌ای که بوسیله داروی آنتی سوریک می‌توانیم آن‌ها را کم و بیش بدون استثنا درمان کنیم.

کشف هانمن درباره علت زمینه‌ای بیماری‌ها که تحت عنوان مایزم‌ها نام می‌برد یکی از ارزشمندترین یافته‌ها در تاریخ پزشکی است. پزشکانی که به درستی در هر مورد بیماری به علت زمینه‌ای آن توجه می‌کنند و با ابزارهای درمانی برای درمان اصولی و ریشه‌ای اقدام می‌کنند، بیشترین کمک را به بیمار خود می‌کنند.

سیفلیس، سایکوزیس و سورا سه مایزم مزمن بنیادین

جدا از همه مشکلات مزمن، شکایت‌ها و بیماری‌هایی که ناشی از روش زندگی نادرست و طولانی مدت است، بسیاری از بیماری‌های مزمن ناشی از درمان‌های غیرعاقلانه “آلوپات ها(طب کلاسیک)” است. بیشترِ بیماری‌هایِ مزمن ناشی از سه مایزمِ مزمنِ سیفلیس درونی، سایکوزیس درونی و بیش از همه سورایِ درونی هستند.

هرکدام از این مایزم‌ها کلِ ارگانیسم را اشغال کرده و به همه بخش‌های ارگانیسم نفوذ کرده و باعث ایجاد یکسری نشانه‌های موضعی می‌شوند که این نشانه‌ها از بروز نشانه‌های هر مایزم به طور کامل جلوگیری می‌کند.

هانمن در این جا بروز بیماری موضعی ناشی از مایزم زمینه‌ای را دلیلی برای عدم بروز نشانه‌های مایزم درونی ابراز می‌کند. در واقع بروز بیماری موضعی سبب ناقص شدن بیماری مزمن می‌شود.

اگر از نشانه‌های موضعی این مایزم‌ها “که خود باعث تخفیف و آرام نمودن رنج درونی کلی ارگانیسم می‌شود” توسط وسایل بیرونی “برای نمونه استفاده از داروهای موضعی” جلوگیری شود دیر یا زود بیماری درونی با ویژگی‌های ویژه خود به طور کامل رشد کرده و گسترش می‌یابد و نژاد بشر را برای صدها و هزاران سال می‌رنجاند.

هانمن بروز بیماری موضعی را در این بیماری‌های مزمن راهی برای آرام کردن بیماری مزمن درونی می‌داند که اگر به هر روش درمانی موضعی از بروز آن‌ها جلوگیری شود، بیماریِ مزمن درونی گسترش می‌یابد و نه تنها خود فرد بلکه نسل بشر را برای مدت طولانی درگیر می‌کند

ولی اگر پزشک، عاقلانه عمل کند با تجویز داروهای هومیوپاتی نه به صورت موضعی که از درون درمان کند، می‌تواند از این فرایند جلوگیری نماید.

بیماری های منفرد بدون تب معمولاً به مایزم سورا تعلق دارند

بیماری‌های بدون تب که در فواصل زمانی مشخصی در یک بیمار “معمولاً همه گیر و یا پراکنده نیستند” برمی‌گردد را همیشه باید بخشی از گروه بیماری‌های مزمن که بیشتر خاستگاه سورا دارند و گاهی با مایزم سیفلیس پیچیده شده‌اند، در نظر گرفت. در این مواقع آن‌ها را می‌توان با موفقیت درمان نمود. گاهی دوز کمی از محلول تواندهی شده پوست درخت سین کونا برای خاموش کردن حالت دوره‌ای یک بیماری کافی است.

بیماری‌های راجعه یکی از معظلات پزشکی هستند که یک بیمار در فواصل زمانی خاص مکرراً حالت‌های بیمارگونه‌یِ مشخصی را تجربه می‌کند. بدون درنظر گرفتن زمینه‌های مایزمی نمی‌توان انتظار بهبود قابل توجهی را در مبتلایان داشت.

سخن پایانی

در این مقاله، به بررسی سه مایزم مزمن سیفلیس، سایکوزیس، و سورا پرداخته شد که هر یک به‌عنوان علل اساسی بسیاری از بیماری‌های مزمن شناخته می‌شوند. اهمیت شناخت و درک این مایزم‌ها از دیدگاه هانمن برجسته شده است، زیرا این مایزم‌ها نه تنها سلامت فردی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، بلکه در صورت عدم درمان مناسب، می‌توانند به مشکلات گسترده‌تری در نسل‌های آینده منجر شوند.

هانمن با نقد روش‌های درمانی رایج که تنها به علائم سطحی توجه دارند، تأکید می‌کند که درمان باید از درون و با استفاده از داروهای هومیوپاتی انجام شود تا نه‌تنها بیماری‌های موضعی، بلکه ریشه‌های عمیق‌تر آن‌ها نیز درمان شوند. این دیدگاه به ما نشان می‌دهد که در برخورد با بیماری‌های مزمن، توجه به مایزم‌های زمینه‌ای و انتخاب روش‌های درمانی اصولی، کلید دستیابی به سلامتی پایدار و جلوگیری از گسترش بیماری‌ها در سطح فردی و جمعی است.