بررسی علمی بایورزونانس و نقش آن در درمان بیماری‌های مزمن

آنچه در این مقاله می خوانید….

بایورزونانس، به‌عنوان یک روش نوین در تشخیص و درمان بیماری‌ها، بر اساس تئوری تأثیر امواج الکترومغناطیس بر فیزیولوژی بدن بنا شده است. در این مقاله سعی کردیم به بررسی علمی بایورزونانس و نقش آن در درمان بیماری‌های مزمن بپردازیم. این روش فرض می‌کند که تمامی اندام‌ها و ارگان‌های بدن در حالت سلامت دارای الگوهای فرکانسی مشخصی هستند که هرگونه اختلال در این الگوها می‌تواند منجر به بروز بیماری شود.

ایده اصلی بایورزونانس از تحقیقات قدیمی در زمینه امواج الکترومغناطیسی آغاز شده و با گذشت زمان و انجام مطالعات مختلف، به یکی از روش‌های مورد بحث در حوزه پزشکی تبدیل شده است. این مقاله به بررسی تئوری‌ها و مطالعات علمی صورت‌گرفته درباره بایورزونانس، نقش آن در درمان بیماری‌های مزمن و آلرژیک، و همچنین مقایسه اثرات این روش با درمان‌های رایج، می‌پردازد.

بررسی تئوری بایورزونانس

بایورزونانس برپایه این فرض استوار است که فرایندهای فیزیولوژی بدن نه تنها توسط فرایندهای شیمیایی بلکه در مقیاس وسیعتر بوسیله ایمپالس‌ها و یا سیگنال‌های الکترومغناطیس کنترل و تنظیم می‌گردد. بنابراین چنین فرض می‌شود که اندام‌ها و دستگاه‌ها در بدن سالم توسط امواج درهم تنیده شده و الگوهای فرکانسی ویژه احاطه شده است که هرگونه مداخله‌ای در این الگوهای فرکانسی می‌تواند در این تعادل فیزیولوژیک اختلال ایجاد کند و منجر به بروز بیماری شود.

از نخستین پژوهش‌های صورت گرفته درباره مفاهیم میدان‌های الکترومغاطیس می‌توان به پژوهش‌های دکتر بور در دانشگاه ییل اشاره کرد وی در پی تحقیقات خود که به سال 1930 بر می‌گردد نشان داده است که اندام‌ها و دستگاه‌های بدن امواج الکترومغناطیس با ویژگی فرکانسی خاص تولید می‌کنند. علاوه بر این نتایج تست‌های اخیر از مراکز تحقیقاتی مشهور همچون گروه پروفسور اچ هامالانین از دانشگاه فن‌آوری در هلسینکی همچنین وجود تابش‌های بایوالکتریک با منشاء درونی را نشان می‌دهد.

تأیید علمی روش بایورزونانس

پروفسور پی.ای.آنینوس از دانشگاه دموکریتوس از تراس در یونان طی یکسری از تحقیقات موثق نشان داد که بین فرایندهای پاتولوژیک و الگوهای امواج الکترومغناطیس ارتباط معنی داری وجود دارد.

پژوهش‌های این‌چنین در زمینه بایورزونانس و سایر مطالعات علمی و تجربیات عملی بیش از 30 سال تجربه برروی هزاران هزار بیمار این روش تشخیصی و درمانی را تایید و حمایت می‌کند. در ادامه به برخی از این مطالعات اشاره می‌شود.

تئوری گروه اختلالات آلرژیک: نقش آلرژی‌ها در بیماری‌های مزمن و تأثیر بایورزونانس در درمان

آلرژی‌ها نقش محوری در بسیاری از اختلالات مزمن ایفا می‌کنند. به منظور فهم و درک کلیات آلرژی‌ها دکتر جرارد رومل پزشک باتجربه در زمینه بایورزونانس تئوری خود را در سال 1997 بر اساس مشاهدات خود که با موفقیت وی در درمان  آلرژی‌ها تایید شد توسعه داد. او واژه “گروه اختلالات آلرژیک” را ابداع کرد. گروه اختلالات آلرژیک بیماری‌ها را به نواحی و ارگان‌های زیر تقسیم می کنند:

پوست: نورودرماتیت، سوریازیس، آکنه، اگزما، آلوپسی.

ارگان‌های تنفسی: آسم، رنیت آلرژیک، برونشیت مزمن، سینوزیت، عفونت‌های راجعه.

ارگان‌های عصبی: میگرن، نورالژی، وزوز گوش و درد پشت.

ارگان‌های گوارشی: کولیت اولسرو، بیماری کرون، گاستریت، سندرم روده تحریک پذیر، آلرژی غذایی، بیماری سلیاک.

نقش عفونت‌ها در آغاز آلرژی‌ها

یک اصل مهم نظریه‌ی دکتر رومل مربوط به بروز عفونت است. فرض بر این است که مبتلایان به آلرژی یک استعداد مادرزادی برای واکنش‌های آلرژیک دارند. هرچند به منظور شروع آلرژی مکانیسم دفاعی باید تحت فشار زیادی قرار بگیرد. بویژه عفونت‌های باکتریایی و یا ویروسی نقش بسیار مهمی در این میان بازی می‌کنند.

نوع عفونت تعیین کننده نوع آلرژی است. برای نمونه فردی که به آلرژی استعداد دارد دچار ویروس آنفلوآنزا می‌شود. در همان زمان درختان شکوفه کرده اند و مخاط تنفسی تحت فشار ویروس آنفلوآنزا قرار دارد که این همزمانی منجر به بروز رنیت آلرژیک یا همان تب یونجه می شود.

مقایسه اثربخشی بایورزونانس و کورتیکواستروئیدها در درمان آسم

مطالعه آینده نگر کنترل شده غیر تصادفی بر روی دو گروه. گروه اول 213 بیمار تحت درمان با فن آوری بایورزونانس قرار گرفتند و گروه دوم 87  بیمار تحت درمان کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد حساسیت قرار داشتند. آزمون بر روی بیماران دچار آسم صورت گرفت.

بعد از 6 ماه نتایج درمانی بصورت زیر طبقه بندی شد:

این تحقیق توسط یانگ جینژی و ژنگ لی از مرکز تحقیقات پیشگیری و درمان آسم بیمارستان کودکان واقع در شهر جینان در استان شاندانگ صورت گرفته است. ترجمه مورد تایید از سازمان مراقبت از کودکان و مادران چین، سال 2004 و با کد CN 22-1127/R

اثربخشی بایورزونانس در درمان آلرژی‌های پوستی: نتایج یک مطالعه کوهورت بر 79 بیمار

یک گروه واحد در مطالعه کوهورت با معیارهای کاملاً مشخص برای موثر بودن درمان با بایورزونانس مورد تحقیقات علمی قرار گرفتند. این مشاهده بالینی با مشارکت 79 مورد از مبتلایان به آلرژی پوستی صورت گرفت.

حجم نمونه این پژوهش به اندازه کافی زیاد بوده است و 79 بیمار را شامل شده است. این بیماران از بیماری‌های اگزما، درماتیت آتوپیک بثورات ناشی از گزنه و پسوریازیس رنج می‌برده‌اند.

میزان تاثیر درمانی در چهار رده مورد بررسی قرار گرفت. یکسال پیگیری طولانی مدت این بیماران اطمینان بخش بود و نتایج حاصل در راستای پزشکی برپایه شواهد بود.

دکتر دوژیا، لیو یانکسیا: مشاهده بالینی 79 بیمار تحت درمان بایورزونانس بیماری‌های آلرژیک پوستی. چین نشریه پزشکی بالینی شماره 3 ،مارچ 2005

نتایج: در حدود 74/7 درصد از بیماران کاملاً درمان شدند. درمان با تاثیر چشمگیر در 89/9 درصد از بیماران اتفاق افتاد. تنها 5/2 درصد بی‌تاثیر بود و 6/7 درصد تاثیر اندک را تجربه کردند.

ارزیابی نتایج درمان آلرژی شدید و نورودرماتیت با بایورزونانس

دکتر مد پیتر شوماخر متخصص طب کودکان از اینسبروک، از نتایج بدست آمده برروی 200 مورد از آلرژی شدید و نورودرماتیت با تکنولوژی بایورزونانس بسیار شگفت زده شده بود.

جدول زیر بیانگر توزیع آلرژی ها در بین 200 بیمار آلرژیک است.

نتایج درمان به درصد:

شش ماه پس از انجام و اتمام درمان نتایج به صورت زیر است:

بررسی گذشته‌ نگر اثرات درمانی بایورزونانس بر 626 بیمار: تحلیل نتایج در 13 نوع اختلال

مطالعه گذشته نگر خطی وکوهورت بر روی تاثیر درمانی بایورزونانس یک پژوهش علمی از مارچ تا سپتامبر 2006 برروی 626 بیمار بوسیله 31 درمانگر زیر نظر دکتر وولکر رالفس و دکتر اندریاس روزنال از موسسه تحلیل داده و طراحی مطالعات پژوهشی بنام آی، دی، وی بر روی 13 بیماری مختلف صورت گرفت که اختلالات مورد بررسی شامل موارد زیر بودند:

این ارزیابی تاثیر مثبت کلی را نشان می‌دهد هرچند برای هر اختلال بطور جداگانه اثر بخشی این درمان مشخص نشده است. البته سایر اختلالات موجود مورد بررسی قرار نگرفته است و همه بیمارانی که در طی مطالعه تحت درمان قرار گرفتند مستند سازی شده است و تنها استثنأ مواردی بودند که توضیح علمی برای اختلال آن‌ها وجود نداشته است.

همه موارد ثبت شده در راهنمای درمان‌های بالینی خوب آورده شده است (ICH-GCP Guidelines, 1997).

اثربخشی بایورزونانس در درمان اختلال عملکرد کبد

مطالعه آینده‌نگر تصادفی به منظور بررسی موفقیت درمان اختلال عملکرد کبد بوسیله امواج الکترومغناطیس خود بیمار. (بایورزونانس تراپی درونزاد)

این مطالعه به منظور آزمودن اینکه سندرم تعیین شده ( بیماری کبدی مزمن) تحت درمان بایورزونانس می‌تواند تغییرات قابل اندازه‌گیری در پارامترها یا مؤلفه‌های بیوشیمیایی آزمایشگاهی (پاراکلینیک) ایجاد کند طراحی شده است.

معیارهای هدف: نشانگر های کاهش در میزان فعالیت آنزیمی ( GOT, GPT, gamma GT) در آسیب سلول کبدی در خون بیماران درمان شده با گروه بیماران درمان نشده مورد مقایسه قرار گرفت. کاهش فعالیت آنزیم GPT حداقل به میزان یک سوم مقدار قبلی، 12 هفته پس از پایان درمان به عنوان معیار اصلی تاثیر درمان بایورزونانس در نظر گرفته شد. نتایج مطالعه توسط آزمایشگاه دکتر اسکات دورف هم برای بکارگیری و هم مؤسسه تحلیلی مطالعاتی و بیومتری فرستاده شد.

نتایج (سطوح GOT) : کاهش متوسط در GOT پس از 12 هفته در حد 42 درصد در افراد تحت درمان با بایورزونانس در مقایسه با گروه کنترل که 4 درصد بود.

نتایج (سطوح GPT): میانگین سطوح این آنزیم برای گروه تحت درمان با بایورزونانس پس از 12 هفته نرمال شده بود در حالی که در گروه کنترل هیچگونه تغییری در جهت نرمال شدن به چشم نخورد. متوسط درصد کاهش آنزیم در گروه تحت درمان با بایورزونانس در مقایسه با گروه کنترل 50 درصد در مقابل 5 درصد بود.

نتایج (سطوح گاماGT ): این آنزیم نیز در حد محدوده طبیعی ( 38 درصد کاهش) در گروه تحت درمان با بایورزونانس بعد از 12 هفته قرار گرفت. این درحالی بود که برای گروه کنترل عملاً کاهش معنی داری اتفاق نیافتاد و این کاهش تنها در حد 7 درصد بود.

پژوهشهای صورت گرفته حکایت از تغییرات معنا دار و اصولی در درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها دارد و دریچه نوینی را برای تشخیص و درمان بیماری ها به ویژه بیماری های مزمن ایجاد کرده است.

سخن پایانی

بایورزونانس، به‌عنوان یک روش غیرتهاجمی و مکمل در تشخیص و درمان بیماری‌ها، با تکیه بر اصول فیزیکی امواج الکترومغناطیسی و تأثیر آن بر فرآیندهای فیزیولوژیک بدن، توانسته توجه بسیاری از محققان و پزشکان را جلب کند. مطالعات مختلف نشان می‌دهد که این روش به‌ویژه در درمان بیماری‌های مزمن و آلرژیک، نتایج امیدوارکننده‌ای به‌همراه داشته است. هرچند هنوز نیاز به تحقیقات بیشتری برای درک کامل سازوکار آن و اثبات علمی بیشتر وجود دارد، شواهد کنونی حاکی از اثرات مثبت آن در بهبود کیفیت زندگی بیماران است. با این حال، بایورزونانس باید در کنار سایر روش‌های درمانی به‌کار گرفته شود تا بتواند به‌طور موثر و جامع، سلامت بیماران را تضمین کند.